Adjektiv a/o-Dekl. dreiendig
invictus a um
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
in-victus, a, um (in und vinco), unbesiegt, unüberwunden, unbesiegbar, unüberwindlich, unbezwinglich, unverwüstlich, unerschütterlich, von Personen und übertragen von Leblosem
konstruiert
α)mit ab und Ablativvergleiche Fabri Liv. 22, 15, 1
invictus ab hostibusSall.
invictus ab hostibus animusLiv.
corpus invictum a vulnereOv.
invictus ab ea cupiditate animusLiv.
invictum se a labore praestareCic.
β)mit ad und Akkusativ
corpus invictum ad laboremLiv. 9, 16, 14
ut ad devincenda regna invictus habebatur, ita etc.Iustin. 25, 4, 3
γ)mit in und Akkusativ
in hostem et in mortem invictus animusIustin. 12, 15, 4
δ)mit adversus oder adversum und Akkusativ
lapis invictae adversus dura naturaeSen.
invictus adversus libidinem animi, den Lüsten gegenüberCurt.
inv. adversum gratiam animusTac.
adversus utrumque statum invictum animum tenetSen.
ε)mit contra und Akkusativ
contra omnes ictus cute invictāPlin. 8, 89
ζ)mit bloßem Ablativ
Hannibal armis inv.Liv.
invictus ferro, hieb- und stichfestIustin.
vir humanā ope invictusVell.
labore, vigiliā, periculo invictusVell.
cursu invictus EchionOv.
luctando pugnandoque invictusQuint.
animus asperis blandisque pariter invictusSen.
virtute et formā et factis invictissimusPlaut.
η)mit in und Ablativ
spartum in aquis marique inv., unverderblichPlin. 19, 29
in equestribus proeliis et in pedestri pugna immobiles atque invictissimi militesArnob. 2, 38
θ)(poetisch) mit Genitiv und mit InfinitivSil. 3, 326
ι)absolut
inv. imperatorCic.
vindemiator invictus, der sich nicht werfen lässt, das letzte Wort behalten mussHor. sat. 1, 7, 30
und so
invictus StimiconCalp. ecl. 7, 13
invictissimus princepsSymm. epist. 10, 78
haec urbs invictissima Cornif. rhet. 4, 66
thesauri sui fidelissimus invictissimusque custosAugustin. de civ. dei 1, 10, 2. p. 19, 7 D.²
invictus adamasOv.
necessitasSen.
pietasPlaut.Curt.
armorum felicitasIustin.
fides (unverbrüchliche Treue)Curt.
defensio, unwiderlegbareCic.
und so
ratio invicta et eo invictior, quod etc.Augustin. de mor. Manich. 2, 11. § 20
invictissima veritasAugustin. serm. 150, 10
Partizip substantivisch
invicta quaedam fecerat, hatte sich gewisse unübersteigbare Schranken gesetztLiv. 6, 16, 3
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
in-vīctus, adjective with superlative, unconquered, unsubdued, unconquerable, invincible
GermaniCaes.
exercitusCic.
gentesVerg.
invictus moriorNep.
invictissimus civisCic.
res publicaCic.
adamas, impenetrableOv.
Medea, inexorableHor.
invictum se a labore praestareCic.
a civibus animusLiv.
ab hostibusSall.
corpus a volnereOv.
advorsus divitias animusSall.
armisCic.
viribusVerg.
caestibusOv.
nihil invictum sic ad bellum venientibusTac.
plural neuter as substantive
invicta sibi quaedam civitas fecerat, inviolable limitsLiv.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu