dem Stamm eigene Dekl.
mōns montis m
(Gen. Pl. -ium)
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
mōns, montis, maskulin (Wurzel *men, zu mentum, emineo, promineo), der Berg, das Gebirge
I)eigentlich und metonymisch
A)eigentlich
dorsum montisCurt.
vertex montisCurt.
mons impendensCic.
altissimusCaes.
mons ex sale meroGell.
mons secundae magnitudinisCurt.
mons angustus et aequali dorso continuusTac.
floridi et inculti montesVarro
montes vestiti atque silvestresCic.
montes frondosiVarroVerg.
montes circumiectiSen.
sub monte positum esseCurt.
mons Iura, der Gebirgszug des Jura, das Jura-GebirgeCaes.
und so
mons CevennaCaes.
Apenninus mons oder mons ApenninusMela Inscr.
Gegensatz
terrae motus defert montes, subrigit planaSen.
montes clivique, Gegensatz umida et plana locaColum.
ascendere montemCaes., verticem montisCurt.
praeruptos conscendere montesCatull.
Sprichwörtlich
parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, von großen Versprechungen bei geringer LeistungHor. de art poët. 139
B)metonymisch
a)das Berggestein, Felsgestein, der Fels
improbusVerg.
montes Graii, griechischer MarmorStat.
b)Plural montes = Bergtiere, wilde TiereClaud. cons. Mall. Theod. 310
II)übertragen: von berghoch aufgehäuften oder sich erhebenden Dingen = ein Berg, Massenvergleiche Gronov. lectt. Plaut. p. 143 sq. Lorenz Plaut. most. 339
mons und montes aquarumVerg.Ov.
mons niviumLampr.
montes argentiPlaut., frumentiPlaut.
Tusculanus, ein hohes, prächtiges Gebäude in oder bei TuskulumPlin.
stabant acervi montium similes, die Leichenhaufen waren berghoch aufgetürmtAur. Vict. epit. 42, 14
von Abstraktemvergleiche Taubmann Plaut. Epid. 1, 1, 78; Brix Plaut. Men. 990
mali maeroris mons maximusPlaut.
montes mali ardentesPlaut.
montes tempestatisLucil. fr.
in te irruunt montes maliPlaut.
montes belli fabricatus estCornif. rhet.
Sprichwörtlich
montes auri polliceri, goldene Berge versprechenTer. Phorm. 68
dafür
magnos promittere montesPers. 3, 65
maria montesque polliceriSall. Cat. 23, 3
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
mōns, montis, masculine 2 MAN-, a mountain, mount, range of mountains
altitudine montium defendiCic.
altissimiCaes.
praecepsSall.
summus, mountain-topCaes.
radices montis, footCaes.
iniquus, steepOv.
Prov.
Parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, great cry and little woolHor.
A mountain, mass, heap
aquarumVerg.
Fertur in abruptum mons, mass of rockVerg.
mons in Tusculani monte, i.e. a lofty, splendid building near TusculumCic.
scrobibus concedere montīs, hillocksVerg.
eversum fudit super agmina montem, load of stonesIuv.
Prov.
montīs auri polliceri, i.e. extravagant promisesTer.
maria montīsque polliceriSall.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu