a-Konjugation

adiuvāre

adiuvō  adiūvī  adiūtum

Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:

ad-iuvo, iūvī, iūtum, iuvāre, unterstützen, fördern

I)im engeren Sinn

a)überhaupt

α)mit persönlichen Objekten

aliquemCic.und andere (Synonym opitulari alicui, jemandem helfen)

seu manibus in assurgendo seu genu se adiuvissentLiv.

adi. aliquem auxilio, operāPlaut.Ter.

aliquem adiutum proficisciNep.

aliquem in aliqua reTer.Cic.

aliquem ad bellumLiv.

ad verum probandumLiv.

consulem ad traiciendas in Asiam legionesLiv.

ab aliquo adiuvari de (in Betreff) aliqua reCic.

mit Akkusativ der Person und Akkusativ Pronomen Neutrum

neque me quicquam consilio adiuvas?Ter. heaut. 982

mit ut und KonjunktivCic. ep. 5, 2, 9; ad Q. fr. 1, 1, 15. § 43

mit ne und KonjunktivCatull. 32, 4

mit Infinitiv

adiuvat enim (pater phalangiae) incubarePlin. 11, 85

mit Akkusativ der Sache und Dativus commodi

messim hanc nobis adiuventGell. 2, 29, 7

mit bloßem allgemeinen Akkusativ

si quid ego adiueroEnn. fr.

si quid tu adiuvasPlaut.

quorum alteri, quod nullo studio agebant, non multum adiuvabant, keine besonderen Dienste leistetenCaes.

absolut

et adiuvēre captivi, halfen mitLiv. 24, 16, 3

Sprichwörtlich

fortis (= fortes) fortuna adiuvat, wer wagt, gewinntTer. Phorm. 203Cic. Tusc. 2, 11Liv. 34, 37, 4

vergleiche

fortes adiuvat ipsa VenusTibull. 1, 2, 16

β)mit sächlichen (materiellen oder abstrakten) Objekten: etwas unterstützen, fördern, befördern, ihm nachhelfen, etwas nähren, erhalten

salices aquationibusPallad.

ignem (Gegensatz exstinguere)Liv.

und

ignes (übertragen = Liebesflamme), begünstigenOv.

ictum hostisCurt.

nec arte nec viribus ictumLiv.

staturam mendacioSen.

formam curā, hebenOv.

preces alicuiusSuet.

facultates Pallantis publicarum opum egestionePlin. ep.

Capuam venire et adiuvare delectumCic.

maerorem orationis lacrimis suisCic.

als medizinischer terminus technicus

aliquem temerariā etiam rationeCels.

adiuvari debent ex vino mero atque plurimoScrib.

adi. concoctionemPlin.

γ)absolut (wobei das Objekt aus dem Zusammenhang zu ergänzen ist)

se adiuvanteNep.

si di adiuvabuntCic.

quibus rebus indiguerunt, adiuvit, er half bei ihren Bedürfnissen ausNep.

remis adiuva, hilf mit den Rudern nachPs. Quint. decl.

b)für einen Mimen einen Gehilfen auf der Bühne abgeben

mimographosSuet. gr. 18

c)moralisch aufrichten, erbauen, ermutigen

aliquemCic. or. 12Tusc. 2, 10

clamore militem suumLiv. 1, 25, 9

II)im weiteren Sinn: förderlich sein, nützlich sein, zuträglich sein, helfen, gute Dienste leisten, beitragen, mitwirken

α)persönlich

mit Akkusativ

iam nihil te Neronis iudicium adiuvatCic.

multum eorum opinionem adiuvabat, quod (der Umstand, dass usw.)Caes.

mit ad und Akkusativ

quam ad rem multum humilitas navium adiuvatCaes.

non ad obtinendum mendacium, sed ad verum probandum auctoritas adiuvatCic.

absolut

adiuvat hoc quoqueHor.

solitudo aliquid adiuvatCic.

ante omnia adiuvit memoria damnationis Sergii ac VerginiiLiv.

von Heilmitteln

adiuvat et nitrum aceto dilutum et datumScrib. 198

adiuvat bene et ius pingue agninumScrib. 189

und von Nahrungsmitteln

vinum pemma lucuns nihil adiuvatVarr. sat. Men. 508

und als philosophischer terminus technicus

causae adiuvantes, mittelbare (Gegensatz proximae, unmittelbare)Cic.

non haec esse adiuvantia, causarum, sed etc., mitwirkende Ursachen, MitursachenCic.

β)unpersönlich

mit folgendem Infinitiv

nihil igitur adiuvat procedere et progredi in virtuteCic. de fin. 4, 64

mit folgendem si und Konjunktiv

in re mala animo si bono utare, adiuvatPlaut. capt. 202

mit folgendem quod (dass)

adiuvat etiam, quod (der Umstand, dass) auditor gaudet intellegereQuint. 9, 2, 78

a)adiuero = adiuveroEnn. ann. 339 bei Cic. de sen. 1 M.

und so adiueritTer. Phorm. 537

b)Perfekt adiuvaviPaul. dig. 34, 9, 5. § 10 und 40, 2, 15. § 1Itala Luc. 1, 54; 2; Cor. 6, 12Cassiod. compl. 9. in 2. CorinthVal. Max. 8, 2, 3 cod. Bern. pr. m.

Partizip Futur Aktiv adiuvaturusPetr. 18, 3Dar. Phryg. 16 (dagegen adiuturusTer. Andr. 522Liv. 34, 37, 5)

vulgärlateinisch nach der 3. Konjugation adiuvis = adiuvasItala 2 paral. 19, 2 bei Lucifer Calat. de non conv. 4. p. 9, 27

Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:

ad-iuvō, iūvī (adiuerō, old for adiūverō), iūtus, āre, to help, assist, aid, support, further, sustain

fortīs fortuna adiuvatTer.

maerorem orationis meae lacrimis suisCic.

suā sponte eosNep.

pennis adiutus amorisOv.

in his causisCic.

alqm ad percipiendam virtutemCic.

si quid te adiuero, poet ap.Cic.

ut alqd consequamur, adiuvistiCic.

multum eorum opinionem adiuvabat, quod, etc.Caes.

With ellipsis of object, to be of assistance, help

ad verum probandumCic.

non multumCaes.

quam ad rem humilitas adiuvat, is convenientCaes.

Supine accusative

Nectanebin adiutum profectusNep.

Participle passive

adiutus a DemostheneNep.

Figuratively

clamore militem, cheerLiv.

adiuvat hoc quoque, this too is usefulHor.

curā adiuvat illam (formam), sets off his beautyOv.


Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu