konsonant.-Konjugation
ōdisse
ōdī ōsūrus
(nur. Perf.-Stamm)
Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch:
ōdī, ōdisse, Partizip Futur ōsūrus (vom alten odio, odīvī oder ōdī, ōsum, īre, einen Hass gegen jemanden fassen; also im Perfekt = einen Hass gefasst haben, das heißt)
I)hassen (Gegensatz amare, diligere, alicui favere et cupere)
a)von Personen
odi (ergänze Romanos) odioque sum Romanis, ich hasse die Römer und werde von den R. gehasstLiv.
odisse tribunos, seinen Hass auslassen an den Tr.Liv.
aliquem multo peius quam illum ipsum ClodiumCic.
celebritatemCic.
quosdam minus aut magis osos (esse) veritatemSen. rhet.
mit folgendem Infinitiv
inimicos semper osa sum optuerierPlaut.
servire et pati contumelias peius odero malis omnibus aliisBrut. in Cic. ep.
oderunt peccare boni virtutis amoreHor.
falli odit animaAugustin.
absolut, Gegensatz amareCic., Gegensatz favereCic., Gegensatz timereTac.und andere
oderint, dum metuant!Suet.
b)von Leblosem
aeque (cucurbitae) hiemem odere, amant rigua et fimumPlin. 19, 69
ruta odit hiemem et umorem ac fimumPlin. 19, 156
mit folgendem AcI
ferro laedi vitalia odit (balsamum)Plin. 12, 115
II)übertragen: es nicht gern sehen, verdrießlich sein
odi, cum late splendida cera vacatOv. am. 1, 11, 20
☞
a)Präsens odioFest. 201 (a), 18, odisAmbros. in psalm. 118, 17; Konjunktiv odiantArnob. in psalm. 37; Imperfekt odiebantibid. 73; Konjunktiv odirem und Infinitiv odireCharis. 257, 16 und 21 (ohne Beleg); Futur odies, odietTert. adv. Marc. 4, 35Hieron. epist. 22, 31, odibuntVulg. Itala prov. 1, 22; Imperativ oditoVulg. Sirach 17, 23, oditeVulg. psalm. 96, 10; Gerundium odiendiPs. Apul. de Plat. 3 in.; Partizip Präsens odientesTert. adv. Marc. 4, 16Vulg. deut. 7, 10, odientiumVulg. Sirach 25, 20; Partizip Futur oditurusTert. ad nat. 1, 1; Präsens Passiv oditurTert. apol. 3Hieron. epist. 43, 2Vulg. Sirach 20, 8; Infinitiv Präsens Passiv odiri ab omnibus populisCassiod. hist. eccl. 6, 2
b)Ungewöhnliches Perfekt odiviVulg. psalm. 118, 104, odivitAnton, bei Cic. Phil. 13, 42
c)Perfekt Deponens osus sum, ich bin verhasst und Partizip osusC. Gracch. bei Fest. 201, 18Plaut. Amph. 900Sen. suas. 1, 5Gell. 4, 8, 3
d)Periphrastisches Futur si osurus esset, hassen würdeCiv. de arme. 59; Partizip Futur osurusGell. 1, 3, 30. Vergleiche überhaupt Charis. 257, 12 sqq.
Charlton T. Lewis, An Elementary Latin Dictionary:
ōdī, (ōdīvitAnton. ap. Cic.), ōsūrus, ōdisse, defective 1 OD-, to hate
oderint dum metuantCic.
ita amare, ut si aliquando esset osurusCic.
furialiterOv.
Miris modis SostratamTer.
quid enim odisset Clodium MiloCic.
parentemOv.
peccareHor.
To dislike, be displeased with, be vexed
Persicos apparatūsHor.
odi cum cera vacatOv.
se odit senectus, is discontentedIuv.
Text based on data provided by Perseus Digital Library, with funding from The National Endowment for the Humanities. Original version available for viewing and download at http://www.perseus.tufts.edu