4. Equus et aper Phaedr. 4, 4

Equus sedare solitus quo fuerat sitim,1

Dum sese aper volutat turbavit vadum.

Hinc orta lis est. Sonipes iratus fero

Auxilium petiit hominis, quem dorso levans

Rediit ad hostem. Iactis hunc telis eques5

Postquam interfecit, sic locutus traditur:

»Laetor tulisse auxilium me precibus tuis,

Nam praedam cepi et didici quam sis utilis.«

Atque ita coegit frenos invitum pati.

Tum maestus ille: »Parvae vindictam rei10

Dum quaero demens, servitutem repperi.«

Haec iracundos admonebit fabula

Impune potius laedi quam dedi alteri.