24. Rana rupta et bos Phaedr. 1, 24

Inops, potentem dum vult imitari, perit.1

In prato quondam rana conspexit bovem

Et tacta invidia tantae magnitudinis

Rugosam inflavit pellem: tum natos suos

Interrogavit, an bove esset latior.5

Illi negarunt. Rursus intendit cutem

Maiore nisu et simili quaesivit modo,

Quis maior esset. Illi dixerunt bovem.

Novissime indignata dum vult validius

Inflare sese, rupto iacuit corpore.10