73 Cic. Brut. 254–257

254Tum Brutus: Amice hercule, inquit, et magnifice te laudatum puto, quem non solum principem atque inventorem copiae dixerit, quae erat magna laus, sed etiam bene meritum de populi Romani nomine et dignitate. Quo enim uno vincebamur a victa Graecia, id aut ereptum illis est aut certe nobis cum illisnobis cum illis vulg.: nobis cum Grecis FOQ: nobiscum Simon communicatum. 255Hanc autem, inquit, gloriam testimoniumque Caesaris tuae quidem supplicationi nonnon tuae quidem supplicationi maluit Stangl , sed triumphis multorum antepono. Et recte quidem, inquam, Brute; modo sit hoc Caesaris iudici, non benevolentiae testimonium. Plus enim certe adtulit huic populo dignitatis, quisquis est ille, si modo est aliquis, qui non inlustravit modo sed etiam genuit in hac urbe dicendi copiam, quam illi, qui Ligurum castella expugnaverunt: ex quibus multi sunt, ut scitis, triumphi. 256Verum quidem si audire volumus, omissis illis divinis consiliis, quibus saepe constituta est imperatorum sapientia salus civitatis aut belli aut domi, multo magnus orator praestat minutis imperatoribus. „At prodest plus imperator.“ Quis negat? Sed tamen – non metuo ne mihi acclametis; est autem quod sentias dicendi liberelibere Jahn: liber L locus – malim mihi L. CrassiL. om. F, damnat Martha unam pro M'. Curio dictionem quam castellanos triumphos duo. „At plus interfuit rei publicae castellum capi Ligurum quam bene defendi causam 257M'. Curi.“ Credo; sed Atheniensium quoque plus interfuit firma tecta in domiciliis habere quam Minervae signum ex ebore pulcherrimum; tamen ego me Phidiam esse mallem quam vel optimum fabrum tignariumtignarium G2: tignuarium L . Qua re non quantum quisque prosit, sed quanti quisque sit ponderandum est; praesertim cum pauci pingere egregie possint aut fingere, operarii autem aut baiuli deesse non possint.