27 Cic. ac. 2 86–88

86 ↷Sed adhibes artem advocatam etiam sensibus: cf. p. 37, 11 ss. „pictor videt quae nos non videmus“ et „simul inflavit tibicen a perito carmen adnoscitur“. Quid hoc nonne videtur contra te valere, si sine magnis artificiis, ad quae pauci accedupt, nostri quidem generis admodum, nec videre nec audire possimus? Iam cf. p. 42, 11 ss. illa praeclara, quanto artificio esset sensus nostros mentemque et totam constructionem hominis fabricata natura – 87cur non extimescam opinandi temeritatem? etiamne cf. p. 43, 5 hoc adfirmare potes Luculle, esse aliquam vim, cum prudentia et consilio scilicet, cf. p. 42, 12 quae finxerit vel ut tuo verbo utar quae fabricata sit hominem? qualis ista fabrica est, ubi adhibita, quando cur quo modo? tractantur ista ingeniose, disputantur etiam eleganter; denique videantur sane, ne adfirmentur modo. Sed cf. p. 85, 15 ss. de physicis mox, et quidemqui id B² quid B¹ qui idem AV ob eam causam, ne cf. p. 53, 31. 54, 7 tu, qui id me facturum paulo ante dixeris, videare menititus. Sed ut ad ea quaequa A¹V¹B¹ clariora sunt veniam, res iam universas profundam, de quibus volumina inpleta sunt non a nostris solum sed etiam a Chrysippo cf. p. 63, 23 (de quo queri solent Stoici, dum studiose omnia conquisierit contra sensus et perspicuitatem contraque omnem consuetudinem contraque rationed, ipsum sibi respondentem inferiorem fuisse, itaque ab eo armatum esse Carneadem); 88ea sunt eius modi, quae a a] ad A¹B¹ te diligentissime tractatatracta A¹B¹ sunt. Dormientium cf. p. 49, 24 ss. et vinulentorum et furiosorum cf. p. 52, 15 ss. visa inbecilliora ess,e dicebas quam vigilantium siccorum sanorum. quo modo? quia cum experrectus esset Ennius cf. p. 52, 8 non diceret se vidisse Homerum sed visum esse,esse adesse pl. cf. p. 52, 24 Alcmeo autem „sed mihi neutiquam cor consentit“; similia de vinulentis. quasi quisquam neget et qui experrectus sit eum non add. dett. Man.; somnia sua visa puta re Ha. somniare, et cuius furor consederit putare non fuisse ea vera quae essent sibi visa in furore. sed non id agitur; tum cum videbantur quo modo viderentur,videbantur Dav. uideantur AVB id quaeritur. nisi vero Ennium non putamus ita totum illud audivisse „o pietas animi“, Enn. ann. 8 si modo id somniavit, ut si vigilans audiret. experrectus enim potuit illa visavisa falsa Reitz. putare, ut erant, et somnia; cf. Macr. somn. 1, 3, 2 φάντασμα, quod cicero quotiens opus hoc nomine fuit visum vocavit dormienti vero aeque ac vigilanti probabantur. quid Iliona somno illo „mater te appello“ Pacuv. trag. 197 nonne itaita Dav. illa AVB credit filium locutum ut experrecta etiam crederet? unde enim illa „age asta, mane audi; iteradum eadem istaecistaec Man. et ista AVB (ista Cic. Att. 14, 14, 1 tusc. 2, 44) mihi“: Pacuv. trag. 202 num videtur minorem habere visis quam vigilantisuigilantes V² fidem?