17 Cic. Tusc. 5, 49–51

49Atquesqq. cf. fin. 3,28 hoc sic etiam concluditur: nec in misera vita quicquam est praedicabile aut gloriandum nec in ea, quae nec misera sit nec beata. et est in aliqua vita praedicabile aliquid-praedicabile aliquidaut et gloriandum ac prae se ferendum (omissis reliquis) G (exp. et ss. ²) et gloriandum ac prae se ferendum, ut Epaminondas: Preger l g. m. p. 127 adtonsi K (t ex c K^c)

ut Africanus:

50quod si est, add. Lb. beata vita glorianda et praedicanda et prae se ferenda est; nihil est enim aliud quod praedicandum et prae se ferendumpraeferendum V (cf. ad 426, 20) sit. quibus positis intellegis quid sequatur. Et quidem, nisi ea vita beata est, quae est eadem honesta, sit aliud necesse est melius vita beata; quod erit enimenim add.G² honestum, certe fatebuntur esse melius. ita erit beata vita melius aliquid; quo quid potest dici perversius?dicimus itaque sapientem...9 pacem et 14 beata... 427,7 perversius H Quid? cum fatentur satis magnam vim esse in vitiis adinvitusad V miseram vitam, nonne fatendum est eandem vim in virtute virtute B¹ virtutem X virtutum ς esse ad beatam vitam? contrariorum enim contraria sunt consequentia.

51Quo loco quaero, quam vim habeat libra illa Critolai, qui cum in alteram lancem animi bona imponat, in alteram corporis et externa, tantum propendere illam bonorum animibonorum animi Lallem. e cod.(?) cf. Va. Opp. 2,353 boni X (quod fortasse ita defendas ut per collectionem dictum sit cf. 423,3)del.Or. lancem putet, ut ut] in K¹ terram et maria deprimat.