6 Cic. Tusc. 2, 15–17

15 ↷M. Primum igitur de inbecillitateimb. R multorum et de variis disciplinis philosophorum loquar. quorum princeps et auctoritate et antiquitate Socraticus Aristippusaristiphus X corr. V^c non dubitavit summum malum dolorem dicere. deinde ad hanc enervatam muliebremque sententiam satis docilem se Epicurus praebuit.p K ( ss. ²) hunc post Rhodius Hieronymushieronimus X dolore vacarevacaredolore R¹ vacare V summum bonum dixit: tantum in dolore duxitdixit K ( man.c.?) mali. ceteri praeter Zenonem, Aristonem, Pyrrhonempyrronem X (phyrr. K¹) idem fere quod modoquod modo edd. quomodo tu: malum illud quidem, sed alia peiora. 16ergo idid add. K¹ quod natura ipsa et quaedam generosa virtus statim respuit, ne scilicetscilicet Bentl. (sc. ς?) se X exp. V^c doloremdoloremne K¹ summum malum diceresdiceres V² (sec. Ströbel ex diceret) dicere X oppositoqueoppositoquel opposito quin? (dixit illud quidem p. 286, 18, sed non ita dixit ut non statim depelleretur; cf. 294, 8) dedecore sententia depellerere,depellerere edd. depellere in eo magistra vitae philosophia tot saecula permanet.permanent ex ˜et V¹ quod huic officium, quae laus, quod decus erit tanti, quod adipisci cum dolore corporis velit, qui dolorem summum malum sibi esse persuaserit? quam porro quis ignominiam, quam turpitudinem non pertulerit, ut effugiat dolorem, si id summum malum esse decreverit? quis autem non miser non modo tunc, cum premetur summis doloribus, si in his est summum malum, sed etiam cum sciet id sibi posse evenire? etet ς V^rec (recte in altera syllogismi propositione) etsi X quis est, cui non possit? ita fit, utut add. V¹ omnino nemo esse possit beatus. 17Metrodorus Metr. fr. 5 quidem perfecteperfecit habuisse vid. V¹ eum beatum putat, cui corpus benebene add. V² constitutum sit et exploratum ita semper fore. quis autem est iste, cui id exploratum possit esse?