18 Cic. Verr. 1, 53–56

53Mihi certum est non committere ut in hac causa praetor nobis consiliumque mutetur. Non patiar rem in id tempus adduci ut quosut Siculi quos codd.: Siculi secl. edd. auct. Madv., ego delevi adhuc servi designatorum consulum non moverunt, cum eos novo exemplo universos arcesserent, eos tum lictores consulum vocent; ut homines miseri, antea socii atque amici populi Romani, nunc servi ac supplices, non modo ius suum fortunasque omnis eorum imperio amittant, verum etiam deplorandi iuris sui potestatem non habeant. 54Non sinam profecto causa a me perorata, quadragintaXL D: XXXX p: triginta rδ diebus interpositis, tum nobis denique responderiresponderi Lamb. (§18): respondere Dp1 (corr. respondeat p2) Ψ: respondeant rδ cum accusatio nostra in oblivionem diuturnitatisdiuturnitatis D al. π: diuturnitate p in mg., edd. vett. adducta sit. Non committam ut tum haec res iudicetur, cum haec frequentia totius Italiae Roma discesserit, quae convenit uno tempore undique comitiorum ludorumludorum coni. ex Asc. Manutius: iudiciorum codd. censendique causa. Huius iudici et laudis fructum et offensionis periculum vestrum, laborem sollicitudinemque nostram, scientiam quid agatur, memoriamque quid a quoquequoquam qr dictum sit, omnium puto esse oportere. 55Faciam hoc non novum, sed ab iis qui nunc principes nostrae civitatis sunt ante factum, ut testibus utar statim: illud a me novum, iudices, cognoscetis, quod ita testis constituam ut crimen totumtotum crimen qr explicem, ubiut ubi Asc., Iannoctianus (= id ubi): et ubi? interrogando auct. Madv. secl. Mueller. Cf. i cap. xi ad init. id interrogando argumentis atque oratione firmavero, tum testis ad crimen adcommodem, ut nihil inter illam usitatam accusationem atque hanc novam intersit, nisi quod in illa tumtum D al.: tunc pr cum omnia dicta sunt testes dantur, hic in singulas res dabuntur, ut illis quoque eadem interrogandi facultas argumentandi dicendique sit. Si quis erit qui perpetuam orationem accusationemque desideret, altera actione audiet; nunc id quod facimus, – quia eaquia ea scripsi: si ea Muell. (Div. §5): ea D al. p1, om. G1rδb. Facimus post ratione del. Lamb. Schuetz. An pro facimus ea ratione (rē) facimus scribendum facimus et recte facimus (i §13)? Cl. Rev. xvii. 200 ratione facimus, ut malitiae illorum consilio nostro occurramus, – necessario fieri intellegat. 56Haec primae actionis erit accusatio. Dicimus C. Verrem, cum multa libidinose, multa crudeliter in civis Romanos atque sociossocios DΨp: in socios δ, multa in deos hominesque nefarie fecerit, tum praeterea quadringentiens sestertium ex Sicilia contra leges abstulisse. Hoc testibus, hoc tabulis privatis publicisque auctoritatibus ita vobis planum faciemus ut hoc statuatis, etiamsi spatium ad dicendum nostro commodo vacuosque dies habuissemus, tamen oratione longa nihil opus fuisse. Dixi.