48 Cic. Verr. 2, 5, 126–128
126Quo confugient socii? quem implorabunt? qua spe denique, ut vivere velint, tenebuntur, si vos eos deseretis? Ad senatumnesenatumne V: senatum RSΨ venientvenient RSΨ: veniant V: senatum devenient pδ? Quid? ut de Verre supplicium sumatsumant VRSp? Non est usitatum, non senatoriumnon senatorum RS: non est senatorium V. Ad populum Romanum confugient? Facilis est populi causapopuli causa RSΨ: causa pop. pδ: causa PRV; legem enim se sociorum causa iussisse et eius legiseius legis (leges p) RSp: eius V: eis legi δ: vos eius leges q: vos ei legi Victorius: ei vos legi Iord. et edd. custodes ac vindices praeposuisse dicet. Hic locus igitur est unus quo perfugiant, hic portus, haec arxhaec arx om. RSΨ, haec ara sociorum; quo quidem nunc non ita confugiunt ut antea in suis repetundisrepetundis V: -endis RS rebus solebant. Non argentum, non aurumNon aurum non arg. Vq, non vestem, non mancipia repetunt, non ornamenta quae ex urbibus fanisque erepta sunt; metuunt homines imperiti ne iam haec populus Romanus concedat et ita velit fierivelit fieri V, Halm, Zielinski (p. 198): fieri velit rell. (iii, §168). Patimur enim multos iam annos et silemus, cum videamus ad paucos homines omnisomnis Vp: om. RSΨ omnium nationum pecunias pervenisse. Quod eo magis ferre animo aequo et concedere videmur, quia nemo istorum dissimulat, nemo laboratelaborat V (iii, §130; v, §§158, 188) ut obscura sua cupiditas esse videatur. 127In urbe nostra pulcherrima atque ornatissima quod signum, quae tabula picta est quae non ab hostibus victis capta atque deportataadportata (app. p) Vpδ sit? at istorum villae sociorum fidelissimorum plurimis et pulcherrimis spoliis ornatae refertaeque sunt. Ubi pecunias exterarum nationum esse arbitramini, quae nunc omnes egent, cum Athenas, Pergamum, Cyzicum, Miletum, Chium, Samum; totam deniquetotam denique Vpδ: totamque RSΨ Asiam, Achaiam, GraeciamGraeciam del. Zielinski, Siciliam tam in paucis villis inclusas esse videatisvidetis δ? Sed haec, ut dico, omnia iam socii vestri relinquunt et neglegunt, iudices. Nene enim V (contra RSpδ) publice a populo Romano spoliarentur officiisofficio V ac fide providerunt; paucorum cupiditati tum, cum obsistere non poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant; nunc vero iam adempta est non modo resistendi verum etiam suppeditandi facultas. Itaque res suas neglegunt; pecunias, quo nomine iudicium hoc appellatur, non repetunt, relinquunt; hoc iam ornatu ad vos confugiunt. 128Aspicite, aspiciteaspicite semel Vpδ, iudices, squalorem sordisque sociorum!