42 Cic. Verr. 2, 4, 90–92

90 ↷Dedit igitur tibi nuncigitur tibi nunc R: nunc igitur tibi S: tibi om. π (§80 supra) fortuna Siculorum C. Marcellum iudicem, ut, cuius ad statuam Siculi te praetore alligabantur, eius religione te his iudicibus vinctumeius religione te his iudicibus vinctum scripsi (cf. Cl. Rev. xviii, p. 211): eius religione te isti devinctum RS (isti sc. iudici Marcello? Halm); cf. De Domo, §131: eius religioni te eundem vinctum pδ. Locus varie emendatus: eius religione te isdem devinctum Muell. (editio minor 1898): te istic devinctum astrictumque videamus K. Busche: istis (sc. Siculis) Zumpt: eius religioni te testibus istis dev. Lehmann, te ipsum dev. Nohl, te ipsi … dedant Kays. adstrictumqueadstrictumque δ: abstrinctumque p: adscriptumque R: asscriptumque S dedamus. 91Ac primo, iudices, hoc signum Mercuri dicebat iste Tyndaritanos M. Marcello huic Aesernino vendidisse, atque hoc sua causa etiam M. Marcellum ipsum sperabat esse dicturum; quod mihi numquam veri simile visum est, adulescentem illo loco natum, patronum Siciliae, nomen suum isti ad translationem criminis commodaturum. Verum tamen ita mihi res tota provisa atque praecauta est ut, si maxime esset inventus qui in se suscipere istius culpam crimenque cuperet, tamen is proficere nihilnil Zielinski (p. 178) posset. Eos enim deduxi testis et eas litteras deportavi ut de istius facto dubium esse nemini possitpossit pqk: posset RS rell.. 92Publicae litterae sunt deportatum Mercurium esse Messanam sumptu publico; dicuntdicunt pδ: dicent RS quanti; praefuisse huic negotio publice legatum Poleam. Quid? is ubi est? Praesto est, testis est. Proagori Sopatri iussu. Quis est hic? Qui ad statuam adstrictus estQuis … adstrictus est del. Kays.. Quid? is ubi estQuid? is ubi est del. Schwabe, Jacoby? Vidistis hominem et verba eius audistis. Demoliendum curavit Demetrius gymnasiarchus, quod is ei loco praeerat. Quid? hoc nos dicimus? Immo vero ipse praesens. Romae nuper ipsum istum esse pollicitum sese id signum legatis redditurumesse redditurum p al. si eius rei testificatio tolleretur cautumque esset eos testimonium non esse dicturos, – dixit hoc apud vos Zosippus, et Ismenias, homines nobilissimi et principes Tyndaritanae civitatis.