64 Cic. Verr. 2, 3, 148–151
148 ↷Dico equitem Romanum, hominem in primis honestum, Q. Minucium, cum sui similibus ad decumas agri Leontini tritici mod. non mille non duo necnec duo O tria milia, sed ad unas unius agri decumas tritici modium triginta voluisse addere: eiei O: et ei p rell. potestatem emendi non esse factam, ne res abiret ab Apronio. 149Negare hoc, nisi forte negare omniaomnia negare O constituisti, nullo modo potes; palam res gesta est maximo conventu Syracusis; testis est tota provincia, propterea quod undique ad emendas decumas solent eo convenire. Quod sive fateris sive convinceris, quot et quam manifestis inin om. cO (iii, §207): maximis in rebus ut δ ita p rebus teneare non vides? Primum tuam rem illam et praedam fuisse; nam nini O: nisi p rell. ita esset, cur tu Apronium malebas, quem omnes tuum procuratorem esse in decumis, tuum negotium ageretuum procuratorem … agere cO, mance p rell. loquebantur, quam Minucium decumas agri Leontini sumere? Deinde immensum atque infinitum lucrum esse factum; nam si XXXxxx mZZZ tritici commotus (om. tu) p et pler. tu commotus non esses, certe hoc idem lucri Minucius Apronio libenter dedisset, si ille accipere voluisset. 150Quantam igitur illi spem praedae propositam arbitramur fuisse qui tantum praesens lucrum nulla opera insumpta contempserit atque despexerit? Deinde ipse Minucius numquam tantitanti p: om. O habere voluisset, si decumas tu lege Hieronica venderes; sed quia tuis novis edictis et iniquissimis institutis plus aliquanto se quam decumas ablaturum videbat, idcirco longius progressus est. At Apronio semper plus etiam multo abs te permissum est quam quod edixeras. Quantum igitur quaestum putamus factum esse per eum cui quidvis licitum sit, cum tantum lucri voluerit addere is cui, si decumas emisset, idem non liceret? 151Postremo illa quidem certe tibi praecisa defensio estest defensio O, in qua tu semper omnia tua furta atque flagitia latere posse arbitratus es, magno te decumas vendidisse, plebi Romanae consuluisse, annonae prospexisse. Non potest hoc dicere is qui negare non potest se unius agri decumas XXX milibus modium minoris quam potuerit vendidisse; ut etiamsi tibi hoc concedam, Minucio ideo teideo te p rell.: te ideo O edd. non tradidisse quod iam addixisses Apronio (aiunt enim te ita dictitare, quod ego exspecto cupioque te illudillud p rell.: ita O: ita illud ‚N‘ (Cl. Rev. xvi. 404) defendere) – verum ut ita sit, tamen non potes hoc quasi praeclarum aliquid praedicarepraedicare Naugerius: praedicere p rell.: praestare O, magno te decumas vendidisse, cum fuisse fateare qui multo pluris volueritvoluerit O: -int p rell. emere.