18 Cic. Verr. 2, 2, 44–46

44Profecto enim negare non potesnegari non potest O te ex lege Rupilia sortiri iudices debuisse, cum praesertim Heraclius id postularet. Sin illud dicisdicis O (§12; iii, §48): dices rell. (Div. §12), te Heraclii voluntate ab lege recessisse, ipse te impedies, ipse tua defensione implicabere; quare enim primum illeille O1: ille ipse rell. adesse noluit, cum ex eo numero iudices haberet quos postularatpostularet O1 Par. 7786? deinde tu cur post illius fugam iudices alios sortitus es, si eos qui erant antea dati utriusque dederas voluntate? Deinde ceteras dicas omnis illo foro M. Postumius quaestor sortitus est: hanc solam tu illo conventu reperiere sortitus. 45Ergo, inquietinquit O1 aliquis, donavit populo Syracusano illam hereditatem. Primum, si id confiteri velim, tamen istum condemnetis necesse est; neque enim permissum est ut impune nobis liceat, quod alicui eripuerimus, id alteri tradere. Verum ex ista reperietis hereditate ita istumistum ita O (Div. § ii, §100; iii, §145) praedatum ut perpauca occulte fecerit; populumpopulum O1: populum quidem rell. Syracusanum in maximam invidiam sua infamia, alieno praemio pervenisse, paucos Syracusanos, – eos qui nunc senunc se Oπk: se nunc b vulg. publice laudationis causa venisse dicunt, – et tunctunc πb: dū O: tum edd. participes praedae fuisse et nunc non ad istius laudationem, sed ad communem litium aestimationem venissesed ad … venisse om. cO. Posteaquam damnatus est absens, non solum illius hereditatis de qua ambigebatur, quae erat HS triciens, sed omnium bonorum paternorum ipsius Heraclii, quae non minor erat pecunia, palaestrae Syracusanorum, hoc est Syracusanis, possessio traditur. 46Quae est ista praetura? Eripis hereditatem quae venerat a propinquo, venerat testamento, venerat legibus; quae bona is qui testamentum feceratfecerat c Arus. Mess.: fecerant O1: fecit p rell. huic Heraclio, aliquanto ante quamaliq. ante quam πk Arus. Mess.: ante aliquanto ante quam O (cf. iii, §178 ubi habet O videtur mihi videtur contra rell. mihi videtur): ante aliquanto quam vulg. (aliquanto om. bδ Par. 7786) est mortuus, omnia utenda ac possidenda tradiderat, cuius hereditatis, cum ille aliquanto ante te praetorem esset mortuus, controversia fuerat nulla, mentionem fecerat nemo. Verum esto.