14 Cic. Sull. 40–42

40Exclusus hac criminatione Torquatus rursus in me inruit, me accusat; ait me aliter ac dictum sitsit Te, Schol.: est cett. in tabulas publicas rettulisse. O di immortales! – vobis enim tribuotribuo T: tribuam cett. quae vestra sunt, nec vero possum meo tantumtantum meo e ingenio dare ut tot res tantas, tam varias, tam repentinas in illa turbulentissima tempestate rei publicae mea sponte dispexerimdispex. eaςb2k: despex. cett. – vos profecto animum meum tum conservandae patriae cupiditate incendistis, vos me ab omnibus ceteris cogitationibus ad unam salutem rei publicae convertistisconvertistis Te: contulistis cett. , vos denique in tantis tenebris erroris et inscientiae clarissimum lumen menti meae praetulistismenti meae praetul. Te: praetul. menti meae cett. . 41Vidi ego hoc, iudices iudices] vidi Ta: om. e , nisi recenti memoria senatus auctoritatem huius indici monumentis publicis testatus essem, fore ut aliquando non Torquatus neque Torquati quispiam similis – nam id me multum fefellit – sed ut aliquis patrimonipatrimonii Te, Schol.: patrimonio cett. naufragus, inimicus oti, bonorum hostis, aliter indicataindic. Ta: iudic. cett. haec esse diceret, quo facilius vento aliquo in optimum quemque excitato posset in malis rei publicae portum aliquemaliquem hoc loco hab. Tec, post malorum cett. suorum malorum invenire. Itaque introductis in senatum indicibus constituiinstitui Schol. senatores qui omnia indicum dicta, interrogata, responsa perscriberent. 42At quos viros! non solum summa virtute et fide, cuius generis eraterat Teπ : om. cett. in senatu facultas maxima, sed etiam quos sciebam memoria, scientiascientia e, Schol.: consuetudine et add. cett. , celeritate scribendi facillime quae dicerentur persequi posse, C. Cosconium, qui tum erat praetor, M. Messalam, qui tum praeturam petebat, P. Nigidium, App. Claudium. Credo esse neminem qui his hominibushominibus TEeπ : omnibus cett. ad … referendum TEe: aut … referendis cett. ad vere referendum aut fidem putet aut ingenium defuisse.