45 Cic. S. Rosc. 130–132
130Ego haec a Chrysogono mea sponte remoto Sex. Roscio quaero, primum qua re civis optimi bona venierint, deinde qua re hominis eius qui neque proscriptusneque proscriptus Hotoman: om. codd. neque apud adversarios occisus est bona venierintvenierunt ΣAω , cum cum] quin πχ¹ψ in eos solos lex scripta sit, deinde qua re aliquanto post eam diem venierint quae dies in lege praefinita est, deinde deinde] denique Halm cur tantulo venierint. Quae omnia si, quem ad modum solent liberti nequam et improbi facere, in patronum suum voluerit conferre, nihil egerit; nemo est enim qui nesciat propter magnitudinem rerum multa multos partim improbante partim imprudentepartim improbante scripsi: om. codd.: partim invito Madvig: partim conivente Ascens. (1) L. Sulla commisisse. 131Placet igitur in his rebus aliquid imprudentia praeteriri? Non placet, iudices, sed necesse est. Etenim si Iuppiter Optimus Maximus cuius nutu et arbitrio caelum terra mariaque reguntur saepe ventis vehementioribus aut immoderatis tempestatibus aut nimio calore aut intolerabili frigore hominibus nocuit, urbis delevit, fruges perdidit, quorum nihil perniciipernicii Gellius ix. 14. 19, Nonius p. 486: pernicie codd. 21 commoda s, ed. R: commodis a Σ: commodis cett. causa divino consilio sed vi ipsa et magnitudine rerum factum putamus, at contra commoda quibus utimur lucemque qua fruimur spiritumque quem ducimus ab eo nobis dari atque impertiri videmus, quid miramur, iudicesiudices Schol. om. codd. , L. Sullam, cum solus rem publicam regeret orbemque terrarum gubernaret imperique maiestatem quam armis receperat iamiam scripsi: tum Σ: ut Aπφω : cum σχψ: fort. suis legibus confirmaret, aliqua animadvertere non potuisse? nisi hoc mirum est quod vis divina adsequi non possit, si id mens humana adepta non sit. 132Verum ut haec missa faciam quae iam facta sunt, ex eis quae nunc cumcum Σ: om. cett. maxime fiunt nonne quivis potest intellegere omnium architectum et machinatorem unum esse Chrysogonum? qui Sex. Rosci nomen deferendum curavit curavit] hoc iudicium add. codd., del. Madvig (fort. ex h. d., i. e. hic deest, ortum), cuius honoris causa accusare Se dixit Erucius Erucius] lac. …
[Desunt non pauca.]
* * * * * *
In vico Pallacinae] Locus ubi cenaverat Roscius. – Maxime metuit] Sullam scilicet. – Derivat tamen et ait se]vers. et 2 pag. hab. A, 1 pag. π, lac. non notat Σ („Iterum non parva textus pars deest. Quod factum est situ et exemplaris vetustate decrepita, quod vir doctissimus Poggius ex Gallis ad nos reportaverat, qui et huius orationis et alterius pro Murena repertor hac aetate fuit. Ut autem Fr. Barbarus dicere ac deplorare solet, occaecatum adeo exemplaris codicem unde haec exarata est oratio Florentiae viderat ut nullo pacto inde transcribi verbum potuerit.“ Guarinus in Comment.) id est suspicionem suam in alium deducit. Hoc enini dicebat Chrysogonus: „Non quia timui ne mihi tollerentur bona Rosci, ideo eius praedia dissipavi, sed, quia aedificabam, in Vcientanam ideo de his transtuli.“ – Manu praedia praediis] Praediis occasione, quem ad moduni dicimus: „fac ad manum ilium codiceni“. – Hic ego audire istos cupio] In hoc capite de potentia Chrysogoni invidiam facit, ut enunieret singula deliciarum genera, quod habeat pluris possessiones, mancipia, quae omnia dicit de rapinis ipsum habere. (Schol. Gron. p.436.14.)
* * * * * *