4 Cic. Phil. 10, 8–10

8Quamquam qui umquam aut ludi aut diesaut dies V2n: aut audies V1: auidiis (-ius s) st: aut b laetiores fuerunt quam cum in singulis versibusversibus festa est (§ 10) med. omissis D populus Romanus maximo clamore et plausu Bruti memoriam prosequebatur? Corpus aberat liberatoris, libertatis memoria aderat: in qua Bruti imago cerni videbatur. At hunc eisiis Muretus: his V ipsis ludorum diebus videbam in insulainsula V2: insugula V1 (e coll. mea): insulula Garatoni clarissimicarissimi V: corr. Poggius adulescentisin Neside domi clar. adul. coni. Reid (cf. Att. xvi. 1. 1), Cn.Cn. supplevi ex insugula (i. e. insugula): praenomen Luculli (cf Att. xv. 1. b. 1) loco motum est Luculli, propinqui sui nihil nisi de pace et concordia civium cogitantem. Eundem vidi postea Veliae, cedentem Italia ne qua oreretur belli civilis causa propter se. O spectaculum illud non modo hominibus sed undis ipsis et litoribus luctuosum! cedere e patria servatorem eius, manere in patria perditores! Cassi classis paucis post diebus consequebatur, ut me puderet, patres conscripti, in eam urbem redire ex qua illi abirent. Sed quo consilio redierim initio audistis, post estispotestis V: corr. Poggius experti. Exspectatum igitur tempus a Bruto est. 9Nam quoad vos omnia pati vidit, usus est ipse incredibili patientia: postea quam vos ad libertatem sensit erectos, praesidia vestrae libertati paravit. At cui pesti quantaeque restitit! Si enim C. Antonius quod animo intenderat perficere potuisset – at potuissetat potuisset scripsi: aut potuisset V: potuisset autem Poggius: aut potius Muretus nisi eius sceleri virtus M. Bruti obstitisset – Macedoniam, Illyricum, Graeciam perdidissemus; esset vel receptaculum pulso Antonio vel agger oppugnandae Italiae Graecia: quae quidem nunc M. Bruti imperio, auctoritate, copiis non instructa solum sed etiam ornata tendit dexteram Italiae suumque ei praesidium pollicetur. Quiqui scripsi: quod qui V: quare qui Faernus ab illo abducit exercitum, et respectum pulcherrimum et praesidium firmissimum adimit rei publicae. 10Equidem cupio haec quam primum Antonium audire, ut intellegat non D. Brutum quem vallo circumsedeat, sed se ipsum obsideri.