22 Cic. Mil. 57–60

57 ↷Quod igitur in causa quaerendum est, id agamusid agamus] indagamus Mommsen hic; quod tormentis inveniriinveniri ΣH: -ire cett. vis, id fatemur. Manu vero cur miserit, si id potius quaeris quam cur parum amplis adfecerit praemiis, nescis inimici factum reprehendere. 58Dixit enim hic idem qui semper omniasemper omnia H: omnia semper cett. constanter et fortiter, M.M. om. H Cato, etet om. H dixit in turbulenta contione, quae tamen huius auctoritate placata est, non libertate solum sed etiam omnibus praemiis dignissimos fuisse qui domini caput defendissent. Quod enim praemium satis magnum est tam benevolis, tam bonis, tam fidelibus servis, propter quos vivit? Etsi id quidem non tanti est quam quod propter eosdem non sanguine et volneribus suis crudelissimi inimici mentem oculosque satiavit. Quos nisi manu misisset, tormentis etiam dedendi fueruntfuerunt] fuissent Σ conservatores domini, ultores sceleris, defensores necis. Hic vero nihil habet in his malis quod minus moleste ferat quam, etiam si quid ipsi accidat, esse tamen illis meritum praemium persolutum. 59Sed quaestiones urgent Milonem, quae sunt habitae nunc in atrio Libertatis. Quibusnam de servis? „Rogas? de P. Clodi.“ Quisqui H eos postulavit? „Appius.“ Quis produxit? „Appius.“ Unde? „ab Appio.“ Di boni! quid potest agi severiusseverius] de servis nulla lege (om. lege Tδ) quaestio est in dominum nisi incesti (ita ΣHb2: de incestu ET: de interitu ab1) ut fuit in Coldium add. codd., del. Heumann? Proxime deosin deos E Clodius accessitaccessit Clod. Tδ, propius quam tum cum ad ipsos penetrarat, cuius de morte tamquam de caerimoniis violatis quaeritur. Sed tamen maiores nostri in dominumdominum HE: dominum de servo Tδ quaeri noluerunt, non quia nonquia non Hδ: quin non ET: quin Halm possit Σ posset verum inveniri, sed quia videbatur indignumindignum ΣH: indignum esse cett. et dominisdominis ΣH (i. e. mori mallent domini): domini TEδ morte ipsa tristius: in reum de servo accusatoris cum quaeritur, verum inveniri potest? 60Age vero, quae erat aut qualis quaestio? „Heus tu, Rufio“, verbi causa, „cave sis mentiarementiare ΣHb2: -aris ET (cave ... ment. om. ab1): Clodius insidias fecit Miloni?“ „Fecit;“ certa crux. „Nullas fecit:“ sperata libertas. Quid hac quaestione certius? Subito adreptiabrepti E in quaestionem tamen separantur cetericeteri scripsi: a ceteris codd. et in arcas coniciuntur ne quis cum eis conloqui possit: hi centumcentum] C. H dies penes accusatorem cum fuissent ab eo ipso accusatoreaccusatore del. Halm producti suntsunt om. a, cf. Zielinski, p. 211. Quid hac quaestione dici potest integrius, quid incorruptius?