4 Cic. Catil. 1, 8–10

8 ↷ Recognosce mecum tandemtandem mecum ah noctem illam superiorem; iam intelleges multo me vigilare acrius ad salutem quam te ad perniciem rei publicae. Dico te priore nocte venisse inter falcarios – non agam obscure – in M. Laecae domum; convenisse eodem compluris eiusdem amentiae scelerisque socios. Num negare audes? quid taces? Convincam, si negas. Video enim esse hic in senatu quosdam qui tecum una fuerunt. 9O di immortales! ubinam gentium sumus? quam rem publicam habemus? in qua urbe vivimusin qua urbe vivimus, quam rem p. habemus α h contra Donatum ad Ter. Andr. iv. 5. 51 et Mart. Cap. (Rhet. M. p. 471)? Hic, hic sunt in nostro numero, patres conscripti, in hoc orbis terrae sanctissimo gravissimoque consilio, qui de nostronostro Aah: nostrum Vαβγ omnium interitu, qui de huius urbis atque adeo de orbisde orbis α h: orbis αβγ terrarum exitio cogitent. Hoshos α h: hosce αβγ ego video consul et de re publica sententiam rogo, et quos ferro trucidari oportebat, eos nondum voce volnero! Fuisti igitur apud Laecam illa nocte, Catilina, distribuisti partis Italiae, statuisti quo quemque proficisci placeret, delegisti quos Romae relinqueres, quos tecum educeres, discripsisti urbis partis ad incendia, confirmasti te ipsum iam esse exiturum, dixisti paulumpaulum α: paululum hαβγ tibi esse etiam nunc morae, quodquoad Hirschfelder ego viverem. Reperti sunt duo equites Romani qui te ista cura liberarent et sese α h : sese αβγ illa ipsa nocte paulo ante lucem me in meo lectolecto AVt, Probus K. iv. 29, Claudius Sac. K. vi. 481: lectulo cett. interfecturos esseesse om. a pollicerentur. 10Haec ego omnia vixdum etiam coetu vestro dimisso comperi; domum meammeam om. α maioribus praesidiis munivi atque firmavi, exclusi eos quos tu ad me salutatum mane miseras, cum illi ipsi venissent quos ego iam multis ac summis viris ad me id temporis venturos esse praedixeram.