15 Cic. Cael. 35

35Sed quid ego, iudices, ita gravem personam induxiintroduxi Quintil. ix. 2. 60 utut ς: ut et P πδ: ut etiam Wesenberg verear ne se idem Appius repente convertat et Caelium incipiat accusare illa sua gravitate censoria? Sed videro hoc posterius atque ita, iudices, ut velut vel ς: vel (om. g) P πδ severissimis disceptatoribus M. Caeli vitam me probaturum esse confidam. Tu vero, mulier – iam enim ipse tecum nulla persona introducta loquorloquar ς – si ea quae facis, quae dicis, quae insimulas, quae moliris, quae arguisfacis … arguis (quae ante moliris om. b2: quae insimulas om. ψ2) ς b2ψ2: om. P1: facis, quae dicis, quae in sororem tuam moliris, quae argumenta P2πδ , probare cogitas, rationem tantae familiaritatis, tantae consuetudinis, tantae coniunctionis reddas atque exponas necesse est. Accusatores quidem libidines, amores, adulteria, Baias, actasactas P: acta πδ , convivia, comissationes, cantus, symphonias, navigia iactant, idemque significant nihil se te invita dicere. Quae tu quoniam mente nescio qua effrenata atque praecipitipraeceps ς in forum deferri iudiciumque voluisti, aut diluas oportet acac Halm: aut P πδ falsa esse doceas aut nihil neque crimini tuo neque testimonio credendum esse fateare.