13 Cic. Cael. 30–32

30 ↷ Sunt autem duo crimina, auri et veneni; in quibus una atque eadem persona versatur. Aurum sumptum a Clodia, venenum quaesitum quod Clodiae daretur, utut ς: om. P πδ (cf. Zielinski p. 207) dicitur. Omniasomnia ς sunt alia alia] talia ς: illa Ernesti non crimina sed maledicta, iurgi petulantis magis quam publicae quaestionis. „Adulter, impudicus, sequester“ convicium est, non accusatio. Nullum est enim fundamentum horum criminum, nullaenullae ς: nulla P πδ sedes; voces sunt contumeliosae temere ab irato accusatore ab irato accusatore] arbitratu accusatoris b2ψ nullo auctore emissae. Horum duorum criminum video auctorem, 31video fontemauctorem video fontem ς: fontem video auctorem P πδ , video certum nomen et caput. Auro opus fuit; sumpsit a Clodia, sumpsit sine teste, habuit quamdiu voluit. Maximum video signum cuiusdam egregiae familiaritatis. Necarenecare b1g2ψ: negare P π b2 eandem voluit; quaesivit venenum, sollicitavit servos, potionemservos, potionem Bährens: quos potuit P πδ paravit, locum constituit, clam attulitclam attulit scripsi: quam ante locum hab. ς: om. P πδ . Magnum rursus odium video cum crudelissimo discidio exstitisse. Res est omnis in hac causa nobis, iudices, cum Clodia, muliere non solum nobili verumnobili verum ς, Quintil. ix. 4. 97: nobili sed (nobi … P1) P πδ etiam nota; de qua ego nihil dicam nisi depellendi criminis causa. 32Sed intellegis pro tua praestanti prudentia, Cn. Domiti, cum hac sola rem esse nobis. Quae si se aurum Caelio commodasse non dicit, si venenum ab hoc sibi paratum esse non arguit, petulanter facimus, si matrem familias secus quam matronarum sanctitas postulat nominamus. Sin ista muliere remota nec crimen ullum nec opes ad oppugnandum M.M. ς: om. P πδ Caelium illis relinquuntur, quid est aliud quod nos patroni facere debeamus, nisi ut eos qui insectantur repellamus? Quod quidem facerem vehementius, nisi intercederent mihi inimicitiae cum istius mulieris viro – fratremfratrem ς Bb2, Claud. Sac. (K. vi. 468): fratre P πδ, Rufinian. (Rhet. M. 40) volui dicere; semper hic erro. Nunc agam modice nec longius progrediar quam me mea fides et causa ipsa cogetcogit ς b2: necnec ς: neque P πδ enim muliebris umquam inimicitias mihimihi inimicitias ς gerendas putavi, praesertim cum eacum ea om. Quintil. ix. 2. 99 quam omnes sempersemper om. Quintil. amicam omnium potius quam cuiusquam inimicam putaverunt.