7 Cic. fam. 9, 7

1Cenabam apud Seium, cum utrique nostrum redditae sunt a te litterae. Mihi vero iam maturum videtur; nam quod antea te calumniatus sum, indicabo malitiam meam; volebam prope alicubi esse, si quid bonae salutis, σύν τε δύ“ ἐρχομένω; nunc quoniam confecta sunt omnia, dubitandum non est quin equis viris. Nam ut audivi de L. Caesare filio, mecum ipse:

itaque non desino apud istos, qui nunc dominantur, cenitare. Quid faciam? tempori serviendum est. 2Sed ridicula missa, praesertim cum sit nihil quod rideamus:

Itaque nullum est ἀποπροηγμένον quod non verear. Sed quod quaeris, quando, qua, quo, nihil adhuc scimus. Istuc ipsum de Baiis, non nulli dubitant an per Sardiniam veniat; illud enim adhuc praedium suum non inspexit nec ullum habet deterius, sed tamen non contemnit. Ego omnino magis arbitror per Siciliam Veliam, sed iam sciemus; adventat enim Dolabella. Eum puto magistrum fore.

Sed tamen, si sciam quid tu constitueris, meum consilium accommodabo potissimum ad tuum; qua re exspecto tuas litteras.